Vidi fonton por ENKONDUKO DE LA TRADUKINTO

* reiru al [[La nomo de la rozo]]
<hr>
<br>

'''''Verkota cxapitro''''' 

''cxi tie estas nur notoj pri unu el la punktoj klarigindaj''


'''Tempokalkulo'''

Kiel la romianoj, ankaux la homoj de Mezepoko dividis la tempon inter sunlevigxo kaj sunsubiro en dek du horojn, kaj la tempon inter sunsubiro kaj sunlevigxo en pliajn dek du horojn.

La eklezia uzo grupigis la horojn triope, kaj la transiro de unu horgrupo al alia estis anoncita de la sonoriloj de pregxejoj kaj monahxejoj, kiuj invitis la religiulojn kaj la fidelulojn levi specifajn pregxojn. La kolektoj de tiuj pregxoj titoligxis: "Libroj de horoj".

Do, en frua Mezepoko la subdivido de la tago okazis laux la horoj de la kanono (ekleziaj reguloj) pri la liturgio. Ili fiksis la momentojn de la komunaj pregxoj de la monahxoj kaj dum longa tempo ili estis la cxefa indikilo de tempopaso, ne nur en monahxejoj aux pregxejoj sed ankaux en kampoj, kasteloj kaj vilagxoj.

 

'''Horo de la legajxoj aux dia ofico:''' gxi estas pregxado per la Breviero, tradicie levata dum la nokto antaux la mateno kaj pro tio nomata ankaux “matutino”. Nuntempe, post la liturgia reformo de 1963, gxi povas okazi en iu ajn horo de la tago;

'''Matena lauxdo:''' je la tagigxo;

'''Unua pregxhoro:''' je la horo 6-a aux unu horon post la tagigxo. En la okcidenta katolika Eklezio gxi estis nuligita de la menciita liturgia reformo de 1963;

'''Tria pregxhoro:''' je la horo 9-a

'''Sesa pregxhoro:''' je tagmezo;

'''Nauxa pregxhoro:''' je la 15-a;

'''Vesperaj pregxoj''' (aux vesproj): je la sunsubiro;

'''Kompletorio:''' antaux la nokta ripozo.

 

En epoko kiam cxiuj farendajxoj implicis longdauxran manlaboron, oni ne sentis la bezonon havi pli malgrandajn porciojn de la horaro.