La bona familio: Malsamoj inter versioj

La bbona famijja

Mi’ nonna a un’or de notte che vviè Ttata
Se leva da filà, ppovera vecchia,
attizza un carboncello, sciapparecchia,
e mmaggnamo du’ fronne d’inzalata.

Quarche vvorta se fâmo una frittata,
che ssi la metti ar lume sce se specchia
come fussi a ttraverzo d’un’orecchia:
quattro nosce, e la scena è tterminata.

Poi ner mentre ch’io, Tata e Ccrementina
seguitamo un par d’ora de sgoccetto,
lei sparecchia e arissetta la cuscina.

E appena visto er fonno ar bucaletto,
’na pissciatina, ’na sarvereggina,
e, in zanta pasce, sce n’annamo a letto.

1831 11 28

La bona familio

Avinjo, kiam nokte el metio
revenas paĉjo, ne plu ŝpinas lanon,
vigligas braĝon, surtabligas panon
kaj iom manĝas ni da cikorio.

Kelkfoje estas eĉ ovaĵ-porcio
kiu, metita antaŭ lumil-flamon,
sin montras kiel orelkonk-membranon; (1)
kvar nuksoj, kaj finmanĝis familio.

Poste, dum paĉjo, mi kaj Margareto
du horojn trinkas laŭ pogluta stilo,
ordigas ŝi lavaĵojn sur la breto.

Kaj kiam de l' kruĉfund' vidiĝas brilo
"salvereĝino" (2) jen, jen pisadeto
kaj ĉiuj enlitiĝas en trankvilo.

1831 11 28