La bonaj soldatoj: Malsamoj inter versioj

Li sordati bboni

Subbito c’un Zovrano de la terra
crede c’un antro j’abbi tocco un fico,
disce ar popolo suo: «Tu sei nimmico
der tale o dder tar re: ffàjje la guerra».
  E er popolo, pe sfugge la galerra
o cquarc’antra grazzietta che nnun dico,
pijja lo schioppo, e vviaggia com’un prico
che spedischino in Francia o in Inghirterra.
  Ccusí, pe li crapicci d’una corte
ste pecore aritorneno a la stalla
co mmezza testa e cco le gamme storte.
  E cco le vite sce se ggiuca a ppalla,
come quela puttana de la morte
nun vienissi da lei11 senza scercalla.
  1834 05 23  

La bonaj soldatoj

Tuj kiam suvereno(1) sur la trono
supozas sin rabita nur je briko(2)
vokas la landon:"Jen la malamiko!
Ek al milito por patruja bono!"

Kaj tiam homoj sub karcerosprono
kaj por evito de vivo-kompliko
vojaĝas kun pafilo laŭ indiko
kvazaŭ pakaĵ' al Moskvo aŭ Londono.

Kaj pro kaprico reĝa en la fino
revenas niaj ŝafoj al la stalo
sen kruro, sen okul', kun leza spino.

Per vivoj oni ludas je futbalo,
kvazaŭ la morto, ega fi-putino,
ne venus mem sen peto kaj kialo.

1834 05 23