Vidvineto

El La bona lingvo
Revizio de 18:01, 8 Nov. 2016 fare de Renato (Diskuto | kontribuoj) (Nova paĝo kun '* reiru al I sonetti del Belli/La sonetoj de Beli <hr> <br> 379. La vedovanza Jeri Lei1 me mannò da la sartora, la scucchiona,2 la vedova de Muccio3 che un par de mesi...')

(malsamoj) ← Antaŭa versio | Rigardi nunan version (malsamoj) | Sekva versio → (malsamoj)
Iri al: navigado, serĉi


379. La vedovanza


Jeri Lei1 me mannò da la sartora, la scucchiona,2 la vedova de Muccio3 che un par de mesi fa jje morze4 fora d’un carcio che jje diede un cavalluccio.


Va’ cche ttu nun ciazzecchi?5 E ssissignora sta matta e nun z’è mmesso lo scoruccio?6 Nun ze tiè accanto llì ddove lavora er grugno7 de lo sposo in d’uno stuccio?


Lei piagne sempre sto marito santo. O mmagna, o ddorme, o ffa la bbirba,8 o ccusce, o entra, o esce, tiè in zaccoccia er pianto.


Ma ttutt’oro nun è cquer c’arilusce, perch’io travedde in d’una stanzia accanto un letto granne co ddu’ bbelle bbusce.


27 gennaio 1832 - Der medemo





1 La padrona.

2 Di lungo mento, detto scucchia.

3 Giacomuccio.

4 Morì.

5 C’indovini.

6 Il bruno.

7 Viso; il ritratto.

8 Sta in ozio.