Ĉefpaĝo
Se Esperanto, kiel ĉiu alia internacia planlingvo, volas havi avantaĝon rilate al naciaj lingvoj uzataj kiel internaciaj lingvoj, ĝi devas konservi sian regulecon kaj sian senesceptecon.
Plananto de plan-lingvo, kiu intence enmetus malregulaĵojn, estus kazo por psiĥa esploro.
La reguleco kaj senescepteco rilatas al ĉiuj niveloj de la lingvo kaj devas esti ĝuste prezentata en la lernolibroj:
Simplaj vortoj kompreneblaj kaj konstruataj surbaze de la krea kapablo de Esperanto anstataŭ la
neanalizeblaj novaj radikoj (neologismoj). Bonvolu legi en la reto la libron "La bona lingvo" de Claude Piron: en http://rano.org/piron/ aŭ en http://esperanto.org.uk/eldonoj/piron/transskriboj/La_bona_lingvo_1997.html
kaj simpla esperanto, radikoj oficialigindaj, radikoj maloficialigindaj, Esperanto kaj naciaj lingvoj
Prilingvaj tekstoj de
Anna Lowenstein kaj Renato Corsetti kaj komunaj
Ĉi tiu verkaro estas eldonita sub la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 4.0 Tutmonda. Legu la tekston ĉe https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.eo'
