La ekzekutisto

El La bona lingvo
Revizio de 19:04, 24 Dec. 2016 fare de Renato (Diskuto | kontribuoj)

(malsamoj) ← Antaŭa versio | Rigardi nunan version (malsamoj) | Sekva versio → (malsamoj)
Iri al: navigado, serĉi


Er boja

Er guajo nun è mmica che cqui oggn’anno
ar Governo nun fiocchino proscessi:
li delitti, ppiú o mmeno, sò l’istessi,
e, ppe ggrazzia de Ddio, sempre se fanno.

Ecchelo er punto indove sta er malanno:
che mmó li ggiacubbini se sò mmessi
drent’a li loro scervellacci fessi
ch’er giustizzià la ggente è da tiranno.

Nò cc’abbino li preti st’oppiggnone:
sempre però una massima cattiva,
dàjje, dàjje, la fa cquarch’impressione.

E accusí, ppe llassà la ggente viva
s’innimmicheno er boja, ch’è er bastone
de la vecchiaja de li Stati. Evviva!

1834 03 18

La ekzekutisto

La probelmo ne estas, ke ĉi tie
nun mankas la procesoj kriminalaj:
pli malpli estas krimoj samegalaj
kaj, danke Dion, okazas tradicie.

Sed alia problemo gravas plie,
ĉar jakobenoj (1) kun cerboj sensalaj
pensas, ke nur tiranoj tre brutalaj
ŝatas mort-puni eŝafod-podie.

Pastraro ja ne havas tiun penson,
sed diro ripetita kun malbono
finfine mis-impresas ĉies menson.

Kontrasti al ekzekutist', bastono
de la maljunaj ŝtatoj, por kommpenson
doni, hura', al ĉiu ajn fripono!

1834 03 18

(1) Jakobenoj estas en tiu periodo la progresemaj pensantoj kun politike liberalaj ideoj