La koboldoj

El La bona lingvo
Revizio de 00:44, 19 Dec. 2016 fare de Renato (Diskuto | kontribuoj) (Nova paĝo kun '* reiru al I sonetti del Belli/La sonetoj de Beli <hr> <br> <TABLE> <TR> <TD> '''Li spiriti''' L’anno che Ggesucristo o er Padreterno<br> cacciò cquel’angelacci mmale...')

(malsamoj) ← Antaŭa versio | Rigardi nunan version (malsamoj) | Sekva versio → (malsamoj)
Iri al: navigado, serĉi


Li spiriti

L’anno che Ggesucristo o er Padreterno
cacciò cquel’angelacci mmaledetti,
tanti che nun agnédero a l’inferno
rimàseno pell’aria su li tetti.

E cquesti sò li spiriti folletti,
che pper lo ppiú se senteno d’inverno
le notte longhe: e a cchi ffanno dispetti
e a cchi jje cricca fanno vince un terno.

Tireno le cuperte e le lenzola,
strisceno le sciavatte pe la stanza,
e ppareno una nottola che vvola.

De le vorte te soffieno a l’orecchie,
de le vorte te gratteno la panza,
e ssò nnimmichi de le donne vecchie.

1832 11 16

La koboldoj (1)

Kiam Jesuo aŭ la Eternulo (2)
forpelis fianĝelojn de l' ĉielo,
multaj eskapis el infera brulo (3)
kaj vagas en aer' je domnivelo.

Jen la koboldoj: ili tra l' malhelo
vintra sentiĝas aus en nokt-nebulo:
kelkajn ĉagrenas sed, por gajna celo,
donas numerojn lotajn al plaĉulo. (4)

Littukojn kaj kovrilojn ili tiras,
trenadas tra la ĉambro la babuŝojn
kaj, kiel la vesperto, zigzagiras.

Nun en orleojn ili blove pikas,
sur nia ventro faras jukajn tuŝojn
kaj al maljunulinoj malamikas. (5)

1832 11 16