Er Conzento
Pe avé mmesso accusí ppe mmattería
’na mano a Ddorotea sotto la vesta,
c’era da dàmme una fujjetta in testa
e mmannà ssottosopra l’ostaria?
Dímmelo tu: perch’è ffatta la festa?
pe stà un po’ da cristiani in alegria:
pe mmaggnà, bbeve, e rride in compaggnia:
e nnò ppe offenne Iddio, pe ffà la cresta.
S’averebbe d’annà cco li cortelli
duncue addosso ar cristiano oggni momento!
Semo fratelli, o nnun zemo fratelli?
Cuant’ar conzento, io je lo do er conzento;
ma er nun avejje sfranto li granelli,
cuesto è, ccumpare mio, cuer che mme pento.
1833 01 23
|
La konsento(1)
Ĉar mian manon, tamen nur petole,
mi metis sub la Dorotea-n veston,
ĉu prave fari en trinkej' proteston.
kaj per vin-kruĉo bati min malmole?
Vi diru: kial do aranĝi feston?
Por ke kristanoj ĝoju tre laŭvole,
por manĝi, trinki, ridi eĉ frivole
kaj paci sen ofebdi Di-majeston.
Ĉu devas per tranĉiloj ni, per batoj
trafi kristanojn en ĉiu momento?
Ĉu ni ne estas ĉiuj same fratoj?
Plenplen mi konsteas pri konsento.
tamen prem-rompo de liaj nask-aparatoj
ne faris mi al li: jen mia pento!
1833 01 23
|
(1) Temas pri la konsento donenda en la juĝejo por forigi la punon de la ofendinto.