Io paroli pri morto, alio morti

• reiru al I sonetti del Belli/La sonetoj de Beli
  

---

Antro è pparlà dde morte, antro è mmorì Eh, bbisoggna trovàccese, Sor Diego, ar caso che vve tajjino er boccino. Se5 fa ppresto de dillo: io me ne frego; ma, ar fatto è un’antra sorte de latino. Oh incirca a le vertú, nnun ve lo nego, un assassino è ssempre un assassino. Però, la vita, nun zo ssi mme spiego, tanto va a ssangue a un ré, cquant’a un burrino. M’aricorderò ssempre un marvivente, che l’aveva davero er cor’in petto, e cche la Morte je pareva ggnente. Eppuro, ar punto de perde la vita, spennolava la testa sur carretto, che sse sarebbe creso un Gesuita. 1933 10 30

Io paroli pri morto, alio morti Necesas tie esti, sinjor' mia, dum la forttranĉo de la sfer' surkola! (1) Facila dir': Mi estas mort-defia! La fakto, tamen, restas pli malmola. Laŭ la moralo estas dub' nenia: estas murdist' murdisto ne-simbola tamn la vivo, laŭ pensad' racia, gravas por ulo reĝa kaj popola. Mi ĉiam rememoras pri krimulo, en kies brusto vera koro batis, por kiu morto estis simpla nulo. Ĉe ekzekuto, tamen, spite spiton, li, dum ŝancelis kapon, teren gvatis, tiel, ke li similis jezuiton. (2) 1833 10 30

(1) Fortranĉo de la sfer' surkola estas maniero por diri senkapigo.
(2) similis jezuiton = similis al tre pia pastro sen fiero kaj kun pia sinteno. Tamen estas ironio en la apudmeto de krimulo kaj jezuito.