L’arte moderne
Questo pell’arte è un gran zecolo raro!
Viè er padrone e mme disce: «Furtunato,
va’ cqui ggiú da Scipicchia er mi’ libbraro,
che tte dii quer Bruttarco c’ho ccrompato».
Vado, lui me dà un libbro, e, «Ffratel caro,
disce, guardate che nun è ttajjato».
Io me lo pijjo, e usscito che ssò ar chiaro
l’opro e mm’accorgo ch’è ttutto stampato.
Stampà un libbro va bbe’; mma inventà ll’usi
da potesse poté stampà la stampa
su le facciate de li fojji chiusi!
Io sce scommetto, che ssi cqua sse campa
un po’ ppiú a llongo, l’ommini sò mmusi
da fa scrive un zomaro co la zampa.
1835 08 21
|
Nuntempa tekniko
Por tekniko tre gravas ĉi-centjaro!
Min sendas mastro al libro-butiko,
preni Plutarkon (1), laŭ kutima faro
antaŭmendita ĉe vendist-amiko.
Li ĝin deprenas el surbreta varo
dirante, post viŝado per maniko,
ke estas nur tranĉenda la paĝaro
kaj mi, do, pensas pri la pres-kompliko.
Bone pri preso, sed per kiaj saĝoj
presi presaĵon pri literaturo
eĉ sur la flanko de fermitaj paĝoj!
M i vetas: se homaro en futuro
iom pluvivos, ĝiaj cerbokaĝoj
skriobigos eĉ azeon per la kruro.
1835 08 21
|
(1) Plutarko estas la libro de Plutarko, la greka verkisto de "Paralelaj vivoj".