La ŝuldoj: Malsamoj inter versioj

El La bona lingvo
Iri al: navigado, serĉi
 
(Unu meza versio de la sama uzanto ne montriĝas)
Linio 32: Linio 32:
 
<TD>
 
<TD>
  
−
'''La ŝuldoj'''
+
'''La ŝuldoj''' (1)
  
 
Ne, mi ne mortis, restis en karcero<br>
 
Ne, mi ne mortis, restis en karcero<br>
−
jaron kaj pli, pro iu krditoro,<br>
+
jaron kaj pli, pro iu kreditoro,<br>
 
kiu, nutrinte min, al la libero<br>
 
kiu, nutrinte min, al la libero<br>
−
de ŝia dom', rapide, post renkonto. <br>
+
min puŝis kaj min lasis en doloro. <br>
  
−
Apud palaco Dorja (2) dum al monto<br>
+
Tiel mi kutimiĝis al la afero,<br>
−
mi marŝas de Mari' en Viol-lato (3),<br>
+
ke ĉiam, kiam, danke al Sinjoro (2),<br>
−
glite mi falas kun krist-granda (4) bato<br>
+
mi ree ŝuldas kaj floras espero<br>
−
de mia kapo ĉe l' memoro-fonto (5).<br>
+
reiri enen, ĝojas mia koro.<br>
  
−
Dum mi kuŝas ĝislarme suferanta,<br>
+
Kia festeno! Manĝi, sed senpage,<br>
−
kaj grandpene nur silabojn vortas,<br>
+
pro afableco de pruntedoninto,<br>
−
alvenas kaleŝego eleganta.<br>
+
dormi senzorge, ne labori tage;<br>
  
−
"Haltu!" servista kri' abrupte fortas;<br>
+
sidi kun amikar' en rida tinto,<br>
−
sed el kaleŝo venas voĉo vanta:<br>
+
tra kradoj moki civitanojn blage...<br>
−
"Antaŭe, do! Kaj mortu kiu mortas."<br>
+
Bela kutim' la ŝuldo kaj ĝoj-pinto.(3)<br>
  
−
1832 01 21
+
1834 06 17
 
   
 
   
 
</TD>
 
</TD>
 
</TR>
 
</TR>
 
</TABLE>
 
</TABLE>
−
(1) La strato ''Testa spaccata'' = ''Fendita kapo'' ne plu ekzistas en Romo.<br>
+
(1) La soneto pritraktas la leĝon pri ŝuldoj en la tiama Romo. Se vi ne povis repagi vian ŝuldon, vi estis portata al malliberejo, tamen via kreditoro, la nericevinto de la repago, devis pagi por viaj manĝaĵoj en la malliberejo.<br>
−
(2) ''Palaco Dorja'' estas sidejo de fama nobela familio en Romo.<br>
+
(2) ''Sinjoro'' signifas Dion.
−
(3) ''Maria in Viol-lato'' estas kripligo de la latina esprimo ''in via lata'', tio estas ''en la laarĝa strato'', la nuna ''Via del Corso''.<br>
+
(3) Evidente por malriĉulo la vivo en malliberejo estis pli bona ol la normala vivo.<br>
−
(4) En la roma kaj aliaj italaj dialektoj la prefiksto ''Krist-'' funkcias kiel la esperanta ''eg-''.<br>
+
−
(5) ''memor-fonto'': laŭ la popolo la memoro estas en la malantaŭo de la kapo.<br>
+

Nuna versio ekde 19:39, 9 Nov. 2016


Li debiti

Nun zò mmorto: sò stato un anno e mmezzo
carcerato pe vvia d’un creditore
che ddoppo avemme limentato un pezzo
m’ha abbandonato con mi’ gran dolore.

Io a sta vita sce sò4 ttanto avvezzo,
c’oggni vorta che in grazzia der Ziggnore
faccio un debbito novo e ariccapezzo
de tornà ddrento, me s’allarga er core.

Che vviggna! maggnà e bbeve alegramente
a ttutta cortesia de chi tt’avanza:
dormí la notte, e ’r giorno nun fà ggnente:

stà in tanti amichi a rride in d’una stanza,
o a la ferrata a cojjonà la ggente...
Ah! er debbituccio è una gran bella usanza!

1834 06 17

La ŝuldoj (1)

Ne, mi ne mortis, restis en karcero
jaron kaj pli, pro iu kreditoro,
kiu, nutrinte min, al la libero
min puŝis kaj min lasis en doloro.

Tiel mi kutimiĝis al la afero,
ke ĉiam, kiam, danke al Sinjoro (2),
mi ree ŝuldas kaj floras espero
reiri enen, ĝojas mia koro.

Kia festeno! Manĝi, sed senpage,
pro afableco de pruntedoninto,
dormi senzorge, ne labori tage;

sidi kun amikar' en rida tinto,
tra kradoj moki civitanojn blage...
Bela kutim' la ŝuldo kaj ĝoj-pinto.(3)

1834 06 17

(1) La soneto pritraktas la leĝon pri ŝuldoj en la tiama Romo. Se vi ne povis repagi vian ŝuldon, vi estis portata al malliberejo, tamen via kreditoro, la nericevinto de la repago, devis pagi por viaj manĝaĵoj en la malliberejo.
(2) Sinjoro signifas Dion. (3) Evidente por malriĉulo la vivo en malliberejo estis pli bona ol la normala vivo.

Elŝutita el "http://bonalingvo.net/index.php?title=La_ŝuldoj&oldid=1133"