La ŝuldoj: Malsamoj inter versioj
Renato (Diskuto | kontribuoj) |
Renato (Diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 35: | Linio 35: | ||
Ne, mi ne mortis, restis en karcero<br> | Ne, mi ne mortis, restis en karcero<br> | ||
− | jaron kaj pli, pro iu | + | jaron kaj pli, pro iu kreditoro,<br> |
kiu, nutrinte min, al la libero<br> | kiu, nutrinte min, al la libero<br> | ||
min puŝis kaj min lasis en doloro. <br> | min puŝis kaj min lasis en doloro. <br> | ||
Tiel mi kutimiĝis al la afero,<br> | Tiel mi kutimiĝis al la afero,<br> | ||
− | ke ĉiam, | + | ke ĉiam, kiam, danke al Sinjoro (2),<br> |
mi ree ŝuldas kaj floras espero<br> | mi ree ŝuldas kaj floras espero<br> | ||
reiri enen, ĝojas mia koro.<br> | reiri enen, ĝojas mia koro.<br> | ||
− | Kia festeno! | + | Kia festeno! Manĝi, sed senpage,<br> |
pro afableco de pruntedoninto,<br> | pro afableco de pruntedoninto,<br> | ||
dormi senzorge, ne labori tage;<br> | dormi senzorge, ne labori tage;<br> | ||
Linio 50: | Linio 50: | ||
sidi kun amikar' en rida tinto,<br> | sidi kun amikar' en rida tinto,<br> | ||
tra kradoj moki civitanojn blage...<br> | tra kradoj moki civitanojn blage...<br> | ||
− | Bela kutim' la ŝuldo kaj ĝoj-pinto | + | Bela kutim' la ŝuldo kaj ĝoj-pinto.(3)<br> |
1834 06 17 | 1834 06 17 | ||
Linio 57: | Linio 57: | ||
</TR> | </TR> | ||
</TABLE> | </TABLE> | ||
− | (1) La soneto pritraktas la leĝon pri ŝuldoj en la tiama Romo. Se vi ne povis repagi vian ŝuldon, vi estis portata al malliberejo, tamen via kreditoro, nericevinto de la repago devis pagi | + | (1) La soneto pritraktas la leĝon pri ŝuldoj en la tiama Romo. Se vi ne povis repagi vian ŝuldon, vi estis portata al malliberejo, tamen via kreditoro, la nericevinto de la repago, devis pagi por viaj manĝaĵoj en la malliberejo.<br> |
− | (2) '' | + | (2) ''Sinjoro'' signifas Dion. |
− | (3) | + | (3) Evidente por malriĉulo la vivo en malliberejo estis pli bona ol la normala vivo.<br> |
− | + | ||
− | + |
Nuna versio ekde 19:39, 9 Nov. 2016
Li debiti Nun zò mmorto: sò stato un anno e mmezzo Io a sta vita sce sò4 ttanto avvezzo, Che vviggna! maggnà e bbeve alegramente stà in tanti amichi a rride in d’una stanza, 1834 06 17 |
La ŝuldoj (1) Ne, mi ne mortis, restis en karcero Tiel mi kutimiĝis al la afero, Kia festeno! Manĝi, sed senpage, sidi kun amikar' en rida tinto, 1834 06 17 |
(1) La soneto pritraktas la leĝon pri ŝuldoj en la tiama Romo. Se vi ne povis repagi vian ŝuldon, vi estis portata al malliberejo, tamen via kreditoro, la nericevinto de la repago, devis pagi por viaj manĝaĵoj en la malliberejo.
(2) Sinjoro signifas Dion.
(3) Evidente por malriĉulo la vivo en malliberejo estis pli bona ol la normala vivo.