La sankta jaro: Malsamoj inter versioj
Renato (Diskuto | kontribuoj) (Nova paĝo kun '* reiru al I sonetti del Belli/La sonetoj de Beli <hr> <br> '''L’Anno-santo''' Arfine, grazziaddio, semo arrivati<br> all’anno-santo! Alegramente, Meo:<br> er Papa ha...') |
Renato (Diskuto | kontribuoj) |
||
| (Unu meza versio de la sama uzanto ne montriĝas) | |||
| Linio 2: | Linio 2: | ||
<hr> | <hr> | ||
<br> | <br> | ||
| + | |||
| + | <TABLE> | ||
| + | <TR> | ||
| + | <TD> | ||
'''L’Anno-santo''' | '''L’Anno-santo''' | ||
| Linio 24: | Linio 28: | ||
1832 11 07 | 1832 11 07 | ||
| + | |||
| + | </TD> | ||
| + | <TD> | ||
| + | |||
| + | '''La sankta jaro''' (1) | ||
| + | |||
| + | Ni, dank' al Dio, al la sankata jaro<br> | ||
| + | alvenis fine! Ĝoju, sinjor' Meo: (2)<br> | ||
| + | laŭ papa vol' okazas jubileo<br> | ||
| + | por la tuta baptita kristanaro.<br> | ||
| + | |||
| + | Feliĉaj vi, je peka malavaro<br> | ||
| + | ĉar estas jaro sen pardona neo!<br> | ||
| + | Nur jakobeno restos, aŭ hebreo (3)<br> | ||
| + | aŭ renegat' sen konscienc-riparo,<br> | ||
| + | |||
| + | Perdis purgatorio la seruron:<br> | ||
| + | kaj ĉi-jare neniu, eĉ se sprone,<br> | ||
| + | iros je Di', en la infer-torturon. (4)<br> | ||
| + | |||
| + | Vizitu l' sep pregejojn, solfeĝ-tone, (5)<br> | ||
| + | lasu sur via kapo cindran spuron, (6)<br> | ||
| + | vi gajnos paradizon, nur ordone.<br> | ||
| + | |||
| + | 1832 11 07 | ||
| + | |||
| + | </TD> | ||
| + | </TR> | ||
| + | </TABLE> | ||
| + | (1) ''sankta jaro'' estas jaro de ĝenerla pardono, kiun la katolika eklezio solene festas ĉiun dudekkvinan jaron. Apartaj sanktaj jaroj povas esti deklarataj ankaŭ okaze de specialaj eventoj. En ĉi tiu soneto oni parolas pri tia jaro en 1832-1833.<br> | ||
| + | (2) ''Meo'' estas karesnomo por Bartolomeo. Temas pri vira nomo.<br> | ||
| + | (3) ''jankobeno'' estis ĝenerla nomo por tro liberalaj kontraŭekleziaj homoj. ''Hebreo'' estis la judoj. Por ĉi tiuj du specoj de homoj ne estis pardono.<br> | ||
| + | (4) Laŭ katolikoj post la morto oni povas iri al la infero (se oni estis malbona dum la vivo), al la purgatorio (provizora loko por posta transiro al la paradizo) aŭ al la paradizo (por la senpekaj homoj).<br> | ||
| + | (5) ''sep preĝejoj'' estas la sep preĝejoj en Romo, kiuj rajtis doni specialajn pardonojn. ''Solfeĝ-tone'' ŝerce aludas al la religiaj kantoj kantataj en tiuj preĝejoj.<br> | ||
| + | (6) Meti cindron sur sian kapon estas maniero de katolikoj peti pardonon.<br> | ||
Nuna versio ekde 22:36, 17 Dec. 2016
|
L’Anno-santo Arfine, grazziaddio, semo arrivati Bbeato in tutto st’anno chi ha ppeccati, Se leva ar purgatorio er catenaccio; Tu vvà’ a le sette-cchiese sorfeggianno, 1832 11 07 |
La sankta jaro (1) Ni, dank' al Dio, al la sankata jaro Feliĉaj vi, je peka malavaro Perdis purgatorio la seruron: Vizitu l' sep pregejojn, solfeĝ-tone, (5) 1832 11 07 |
(1) sankta jaro estas jaro de ĝenerla pardono, kiun la katolika eklezio solene festas ĉiun dudekkvinan jaron. Apartaj sanktaj jaroj povas esti deklarataj ankaŭ okaze de specialaj eventoj. En ĉi tiu soneto oni parolas pri tia jaro en 1832-1833.
(2) Meo estas karesnomo por Bartolomeo. Temas pri vira nomo.
(3) jankobeno estis ĝenerla nomo por tro liberalaj kontraŭekleziaj homoj. Hebreo estis la judoj. Por ĉi tiuj du specoj de homoj ne estis pardono.
(4) Laŭ katolikoj post la morto oni povas iri al la infero (se oni estis malbona dum la vivo), al la purgatorio (provizora loko por posta transiro al la paradizo) aŭ al la paradizo (por la senpekaj homoj).
(5) sep preĝejoj estas la sep preĝejoj en Romo, kiuj rajtis doni specialajn pardonojn. Solfeĝ-tone ŝerce aludas al la religiaj kantoj kantataj en tiuj preĝejoj.
(6) Meti cindron sur sian kapon estas maniero de katolikoj peti pardonon.
