La patro de la sanktuloj: Malsamoj inter versioj

Er padre de li santi

Er cazzo se pò ddì rradica, uscello, ciscio, nerbo, tortore, pennarolo, pezzo-de-carne, manico, scetrolo, asperge, cucuzzola e stennarello.

Cavicchio, canaletto e cchiavistello, er gionco, er guercio, er mio, nerchia, pirolo, attaccapanni, moccolo, bbruggnolo, inguilla, torciorecchio, e mmanganello.

Zeppa e bbatocco, cavola e tturaccio, e mmaritozzo, e ccannella, e ppipino, e ssalame, e ssarciccia, e ssanguinaccio.

Poi scafa, canocchiale, arma, bbambino: poi torzo, crescimmano, catenaccio, mànnola, e mmi’-fratello-piccinino.

E tte lascio perzino ch’er mi’ dottore lo chiama cotale, fallo, asta, verga, e mmembro naturale.

Cuer vecchio de spezziale disce Priàpo; e la su’ mojje pene, seggno per dio che nun je torna bbene.

La patro de sanktuloj

La kacon eblas nomi ankaŭ trabo, krom stango, ŝtipo, lanco kaj bastono, paliso, masto, firsto kaj timono, borilo, ŝraŭbo, kejlo, kojno, klabo,

malpiĉo, interkruro, dusilabo, serpento, koro, sabro kaj kolono, ŝtopilo, meĉo, bubo kaj fripono, pendaĵo, la kreskanto, mia knabo,

kolbaso, vira plio, karna osto, kukurbo kaj kukumo kaj banano, pistolo, suĉumino, vira vosto,

mia malgranda frato, mia infano, pivoto, lorn’, tenilo, fluto, fosto, kaj tria kruro kaj kreskant-en-mano.

Kaj fine vir-organo estas esprimo por la kuracisto kun generil’, peniso, puba histo.

Klera apotekisto diras “priapo”; la edzino “sekso”,