I sonetti del Belli/La sonetoj de Beli

• reiru al Renato: aliaj tekstoj

---

Honore al Gaŭdencjo Pizoni

Mi ree prezentas ĉi-sekve parton de la sonetoj de Ĝusepe Ĝoakino Beli [Giuseppe Gioachino Belli]. En la komenco mi metos tiujn, kiuj jam estis eldonitaj en la libro Elektitaj Sonetoj tradukitaj de Gaŭdencjo Pizoni [Gaudenzio Pisoni] kaj reviziitaj de mi mem. Mi plureviziis ilin ĉi tie surbaze de paperoj de Pizoni, kiujn la heredantoj bonvolis havigi al mi. Kompreneble nur mi respondecas pri ĉia miso, eraro, ktp. en ĉi tiu versio.

La defio estas, per piednotoj abundaj produkti ion, kion ankaŭ japanoj povas kompreni. Ni aparte serĉos japanajn legantojn. Japanaj legantoj bonvolu konsideri, ke ĉi tiuj poemoj estis verkitaj en la 19-a jarcento kaj ili rakontas la mondon, kiel oni komprenis ĝin tiam.

---

Edukado
Mondo-kreado
Morto certas, hor' malcertas
Vaganto nokte, iranto morten
Vidvineco
La dekreto pri la trinkejoj
Revivigitaj mortintoj
La patrino de la ŝtelisteto
Homa vivo
La kafej-mastro fizolofo
La konsento
Malriĉa patrino
La vendoplaco Navona
La testamento de la paskulo
La bapto de la filo
La bonaj soldatoj
La ŝuldoj
Ĉu Papo ridas?
La elekto de la Papo
La papo ĉe Di-servoj
La sekreto
Morto kaj ties vosto
Labor-sekretoj
Min tiklas, aĉa tio, scideziroj

Li Vicarj Cqua cc’è un vicario de Ddio nipotente: c’è un Vicario, vicario der vicario: e pper urtimo c’è un Vicereggente vicario der vicario der vicario. Ste distinzione cqui ttiettel’a mmente pe nnun sbajjà vvicario co vvicario: ché una cosa è vvicario solamente, antra cosa è vvicario de vicario. Ccusí er primo commanna sur ziconno, er ziconno sur terzo, e ttutti poi commanneno su ttutto er Mappamonno. Tira adesso le somme come vòi, smovi er pancotto, e ttroverai ner fonno che cchi ubbidissce semo sempre noi. 1834 04 06

La vikarioj Ekzistas vikari de la Sinjoro (1) kaj vikario de la vikario; jen poste vic-reganta monsinjoro, vic-vikari' de vica vikario (2). La diferencojn tenu en memoro: ne samas vikari' kaj vikario; alias vikario pro honoro, kaj vikario de la vikario. Ordonas la unua al la dua kaj tiel plu, ĝis vikari-patrolo kovras la mondon per regado brua. Cerbumu kaj esploru plu laŭ volo ĝis fine trafos vin ĉi-ver' instrua: nur obeanto estas la popolo. 1834 04 06

(1)la Sinjoro laŭ la katolika esprimmaniero estas alia nomo por Dio aŭ Jesuo. La ludoj de la unua strofo baziĝas sur la fakto ke la Papo estas nomata ankaŭ reprezentnato de Dio sur la tero, vica Dio.
(2) Vikario laŭ la esprimoj uzataj en la katolika eklezio estas vorto el la latina por viculo.